مشائی، کاراکتری پسا مذهبی در رمان حکومت اسلامی

.

لینک این مطلب در بالاترین

به نظر من یکنفر که از نزدیک با کم وکیف داستان آشنا است باید کتاب مهمی در مورد دولت احمدی نژاد و نقش بی بدیل آن در فروپاشی، یا لااقل استحاله عمیق حکومت اسلامی در ایران بنویسد. و بدون شک این کتاب پس از خود احمدی نژاد یکی از فصل های اصلیش باید به اسفندیار رحیم مشائی اختصاص داده شود، و نقش مهم رشته سخنها و رفتارهای او در ان روند استحاله، یا حتی سوق به فروپاشی ایدئولوژیک.

.

اسفندیار رحیم مشایی که «پدر زن» پسر احمدی نژاد میباشد، از لحاظ اداری و سیاسی نیز نقشهای مهم و اساسی در کابینه احمدی نژاد بر عهده داشته و دارد، از قبیل: معاون رییس جمهور، رییس سازمان میراٍث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی، رییس شورای عالی ایرانیان خارج از کشور، رییس مرکز عالی جهانی شدن، و نیز نماینده رئیس جمهور در نظارت بر سیاست ها و عملکرد وزارت خانه هایی مانند نفت و نیرو.

.

جزئیات و نکات قابل توجه در داستان مشائی بسیارند، اما اینجا میخواستم از جدید ترین ضربه ماندنی و کارای او صحبت کنم که در مراسم آغاز یک همايش سازمان میراث فرهنگی، یک گروه زن دف نواز را مامور کرده که بیایند با دف و آواز قرآن را بیاورند بدهند دست یک قاری، و بعد هم که قرائت تمام شد با همان دف و آواز قرآن را بگیرند و از مجلس ببرندش بیرون. نه تنها چگونگی این کار، یعنی استفاده از زن ها، آن هم زنهائی که چادر سیاه نپوشیده اند، که دف میزنند، و دف هم که به هر حال اساس ریتم است و مادر رقص، بلکه همین فعل سمبلیک ساده، که چند زن قرآن را بیاورند، قرائت کوتاهی بشود، و بعد هم «کتاب آسمانی» را (که طبعا باید مثل خود خدا همیشه باما بماند و حاضر و ناظر بر کارهایمان باشد -بیخود نیست که همه کاری را را در جمهوری اسلامی با آوردن اسم خدا و یا قرائت قرآن آغاز میکنند) برگردانند ببرند بیرون، و جلسه را «بدون قرآن» ادامه بدهند، این همین خودش یک کتاب داستان دارد، که در همین روزهای آینده نوشته خواهد شد.

.

حقیقتش من که فکر میکنم این تو بمیری از آن تو بمیری ها نباشد، و چه بسا مشائی مقام و وزارت خودش را هم سر این داستان از دست بدهد. هنوز هیچ نشده، مثلا، آیت الله گلپایگانی اعلامیه داده که نمیداند چه بگوید، و چکار کند از این «مصیبت»، و اعلام کرده که «این اشخاص صلاحیت ندارند در مصدر کار باشند» .

و من باب اشاره هم عرض کنم که به نظرم آیت الله گلپایگانی خوب حواسش جمع است و حرفش راست است وقتی مثلا میگوید، «بدانيد اگر باب اين مسائل باز شد ديگر توقف پذير نيست و بی اعتنایی به این گونه مطالب و عدم توجه به هویت اسلامی، گریبانگیر همه خواهد شد.»، که به نظرم اشاره اش به همان چیزی است که عرض کردم. مطمئن باشید که این جور چیزها مثل سوراخ های کوچکی هستند در بدنه دیوار یا سد جمهوری اسلامی، که خواه ناخواه به مرور زمان بزرگتر و گشاد تر خواهند شد و هیچکس هم قدرت جلوگیری شان را نه دارد و نه خواهد داشت، با بیل یا با فیل، تا روزی که یا دیوار از بن نو سازی شود، یا خراب شود و فروبپاشد

.

به هر حال من یکی که بگویم من و امثال من باید حقیقتا از احمدی نژاد و مشائی ها تشکر کنیم، چرا که در واقع خدمتی که اینها به آمدن آزادی و رفتن کشور به سوی دموکراسی کرده اند از خدمت خاتمی ها بیشتر اگر نباشد، کمتر نیست. حالا خودشان میخواستند یا میدانستند چه میکنند یا نه، آن دیگر ربط آنچنانی به اصل قضیه ندارد به نظر من.

.

در هر حال همانطور که گفتم، جزئیات و نکات قابل توجه در داستان مشائی بسیارند و اگر فرصتی شد خیلی دوست دارم نگاه نزدیکتری به انها بیاندازم. اما فعلا تا آن روز، این فیلم از مراسم دف زنان و قرآن خوانان خدمت شما باشد:

.