۳.۱۱.۸۷

◂ فرق اوباما با دیگران !

.

آنچه در زیر میآید گزیده هائی هستند از سخنانی که آقای «باراک حسین اوباما» در مراسم سوگند ریاست جمهوری امریکا ادا کرد.

گمان نمیکنم احتیاجی به تاکید من باشد که دیدگاههای ارائه شده در این سطور چگونه و تا چه حد متفاوت است با آنچه به طور سنتی و بخصوص در طی هشت سال گذشته از سیاستهای امریکا، بخصوص سیاستهای خارجی آن کشور در ذهن تداعی میشود. خودتان بخوانید --قضاوتش مشکل نیست!

.

.

.

مردی که پدرش کمتر از شصت سال پیش ممکن بود اجازه غذا خوردن به یک رستوران محلی را هم نداشته باشد، اینک در برابر شما ایستاده است تا این مقدس ترین سوگند را ادا کند !

.

.

ما ملتی هستیم ساخته شده از مسیحیان و مسلمانان، یهودیان، هندوها و لامذهبان.
تجسمی هستیم از تمامی زبانها و فرهنگ ها که از چهار گوشهٔ این خاک گرد هم آمده ایم.

.

.

قدرت ما به تنهائی نه می تواند از ما حفاظت کند
و نه این اجازه را به ما می دهد هرطور که دلمان میخواهد عمل کنیم.

.

.

پیام ما به دنیای اسلام اینست:
ما در جستجوی راهی تازه هستیم، رو به جلو و بر پایهٔ منافع دوسویه و احترام متقابل.

.

.

در این که ما [امریکائیان] در بطن یک بحران هستیم تردیدی نیست . . .
در نتیجه حرص و طمع و بی مسئولیتی برخی، اما همچنین به دلیل شکست دسته جمعی مان در گرفتن تصمیمهای سخت و در آماده ساختن ملت برای عصری جدید، اقتصادمان به طرز بدی ضعیف شده است.

خانه ها از دست رفته اند، مشاغل نابود شده اند، و کسب و کارها بسته شده اند. بهداشت و درمان ما بسیار گران است، بسیاری قادر نیستند به مدرسه بروند، و هر روز شواهد بیشتری ظاهر میشود که نحوهٔ مصرف انرژی ما دشمنانمان را تحکیم و جهان را تهدید میکند.

این ها همه شاخص های بحران هستند که میتوان در امار و اعداد مشاهده کرد، اما آنچه که با همه عمقش به راحتی قابل اندازه گیری نیست، کاهش حس اعتماد در سرتاسر کشورمان است، و این وحشت آزارنده که افول آمریکا اجتناب ناپذیر است، و این که نسل آینده باید افق امیدهای خودش را پایین بیاورد.

.

.

ما این تفکر را که باید بین امنیت کشور و اصول ارزشیمان یکی را انتخاب کرد اشتباه می دانیم و رد می کنیم. بنیانگذاران ملت ما، مواجه با خطراتی که حتی تصور ان نیز برای ما مشکل است، برای ضمانت حکومت قانون و حقوق بشر، پیش نویس منشوری را تهیه کردند که با خون نسل ها آبیاری شد و رشد کرد. نور آن اصول ارزشی هنوز روشنائی بخش جهان است، و ما آنها را به خاطر مصلحت رها نخواهیم کرد. پس بنا بر این به تمام ملت ها و دولت های دیگری که امروز این مراسم را نگاه می کنند، از بزرگترین پایتخت ها تا آن روستای کوچکی که پدرم در آن متولد شد، می گویم بدانید آمریکا دوست هر ملت، هر مرد و زن و کودکی است که آینده ای همراه با صلح، والایی و شرافت میجوید، و ما آماده ایم تا بار دیگر پیشروی این مسیر باشیم.

.

.

پیام من به مردم ملت های فقیر این است: ما عهد می کنیم در کنار شما کار کنیم تا کشتزارهایتان را شکوفا کنیم، آبهای پاک را به جریان بیاندازیم، تن های گرسنه را سیر کنیم، و اذهان گرسنه را تغذیه کنیم. به ملت هایی مانند ملت خودمان که از فراوانی نسبی بر خوردار هستند، می گویم که ما دیگر نه می توانیم نسبت به کسانی که خارج از مرزهایمان عذاب می کشند بی تفاوت باشیم، و نه میتوانیم منابع جهان را بدون در نظر گرفتن تاثیر آن مصرف کنیم، چرا که جهان تغییر کرده است، و ما باید با آن تغییر کنیم.

.

.

چالش ها، ممکن است جدید باشند، و ابزاری که ما برای مقابله با آن چالشها استفاده میکنیم ممکن است جدید باشند، اما آن ارزش هایی که موفقیت های ما بر آن وابسته است، صداقت و سخت کوشی ، شجاعت و انصاف، تحمل و کنجکاوی، وفاداری و وطن پرستی، اینها قدیمی هستند. این ارزشها واقعی هستند، و نیروی ساکت پیشرفت در تاریخ ما از این ارزشها برخاسته است. بنابراین آنچه نیاز داریم بازگشت است به این حقایق. آنچه اینک برای ما لازم است دوره جدیدی از مسئولیت است - اینکه هر آمریکایی تشخیص دهد که ما در برابر خودمان، برای ملتمان و در برابر جهان مسئولیتهائی داریم، مسئولیتهائی که نه از سر اجبار، بلکه با شعف بر عهده میگیریم. با این آگاهی راسخ که هیچ چیز برایمان ارضا کننده تر از به انجام رساندن وظیفه ای دشوار نیست، ویژگی که ملت ما را توصیف میکند.

.

.

.

.

هیچ نظری موجود نیست: